بالهایِ عربی

سرود,
همان سرودِ زمستان وُ
بال,
 هراَزگاه خیابان,ها مان
ترانه,
همان ترانه وُندا همان ندا
جهیدند
بربلند برجِ آزادی

بالهایِ عربی.

افشین صالحی

دلتنگی ها مان

دلتنگی هامان


تَه گرفته است,
.
.
.


کَنده نمی شود.

                   
                                 افشین صالحی

هوای ِ همیشه یِ آزاد

دلم هوایِ میدانی را کرده است:



آزاد.


 که هی
.
.
.
 بگردم,دورش.




افشین صالحی

سخت بگیر,


اما


سخت نشو.

زمین گیر, نه!


که زمین شده ام.


مدام می گردم,


دورت.


افشین صالحی